Η δολοφονία ενός Ρώσου διπλωμάτη στο ξενοδοχείο Cecil στις 10 Μαΐου 1923 συγκλόνισε τη Λωζάνη. Το ίδιο συνέβη και με την αποτυχία των ελβετικών δικαστηρίων να καταδικάσουν τον δολοφόνο του, ο οποίος δεν έκανε καμία προσπάθεια να δραπετεύσει. Οι Gonçalo Ferreira Rodrigues, Yann Bourquard και Hugo Aghte εξηγούν πώς αναφέρθηκε η δίκη στα ελβετικά μέσα ενημέρωσης.

Ο δολοφόνος του Βάτσλας Βορόφσκι, Μόριτς Κονράντι, δήλωσε στην αστυνομία ότι η πράξη του ήταν πράξη εκδίκησης για το μπολσεβίκικο καθεστώς, το οποίο θεωρούσε υπεύθυνο για τους θανάτους πολλών μελών της οικογένειάς του. Ένας Ελβετο-Ρώσος, ο Conradi είχε γεννηθεί στην Αγία Πετρούπολη, αλλά η οικογένειά του καταγόταν από το καντόνι των Grisons. Περιέγραψε το έγκλημά του ότι επέστησε την προσοχή στις «πολλές χιλιάδες Ρώσων μεταναστών που υποφέρουν τώρα σε κάθε γωνιά του κόσμου», καθώς και «στους εκατοντάδες αθώους που πεθαίνουν κάτω από την απάνθρωπη κυριαρχία των μπολσεβίκων».

Ο αρχισυντάκτης της Le Journal de Genève, Edouard Chapuisat ήταν κοντά στον Théodore Aubert, ο οποίος ενήργησε ως νομική υπεράσπιση του συνεργού του Conradi, Arcadius Polounine. Ο Chapuisat ήταν ιδρυτικό μέλος της Entente Internationale Anticommuniste. Για την εφημερίδα οι κατηγορούμενοι ήταν Ελβετοί πατριώτες και η «αστική τρομοκρατία τους μια απάντηση στην μπολσεβίκικη τρομοκρατία». Ο Aubert κάλεσε αρκετούς μάρτυρες για να πιστοποιήσει τις «φρικαλεότητες» που εξαπέλυσε το μπολσεβίκικο καθεστώς.

«Γιατί ο Conradi και ο Polounine έκαναν αυτό που έκαναν; Επειδή η Ευρώπη δεν είχε ηθικό και φυσικό θάρρος. Εάν η συλλογική δικαιοσύνη αποτύχει να ενισχυθεί, η ατομική δικαιοσύνη πρέπει να το κάνει. Αν υπήρχε δικαιοσύνη στις πρώτες μέρες του δικού μας καντονιού, ο William Tell δεν θα χρειαζόταν να σκοτώσει τον Gessler.»

Journal de Genève

Οι αριστερές εφημερίδες χαρακτήρισαν την αθώωση του Κονράντι «θλιβερή, τερατώδη καρικατούρα της δικαιοσύνης». Για το Le Droit du Peuple η στάση της εφημερίδας θα αποτελούσε απόδειξη «ότι δεν κάνατε τίποτα σε αυτή την υπόθεση, αλλά χρησιμεύετε ως λακέδες σε μια αντιδραστική κλίκα». Όπως συνέβη, η αθώωση του Conradi δεν ήταν μοναδική. Είχε ένα περίεργο είδωλο καθρέφτη σε αυτό της Γαλλίδας αναρχικής Germaine Berton. Τον Ιανουάριο του 1923 η Berton πυροβόλησε και σκότωσε τον Marius Plateau, έναν ακροδεξιό Γάλλο δημοσιογράφο. Παρά το γεγονός ότι ομολόγησε, αθωώθηκε αργότερα εκείνο το έτος. Συνολικά, οι δύο δολοφονίες και η κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης που συγκέντρωσαν δείχνουν μια ευρύτερη πόλωση της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης γύρω στο 1923.

Μετάφραση από τα γαλλικά: Jonathan Conlin

Αυτό είναι το πρώτο από μια σειρά blogposts που συνεισφέρουν μεταπτυχιακοί φοιτητές του Πανεπιστημίου της Λωζάνης, αντλώντας από τα αστυνομικά αρχεία του καντονιού του Vaud και άλλα τοπικά αρχεία ως μέρος της μελέτης τους για την Παγκόσμια Ιστορία. Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με αυτήν την καινοτόμο παιδαγωγική απάντηση στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης του Covid, κάντε κλικ εδώ. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον Guillaume Beausire και τον Thomas David που κατέστησαν δυνατή αυτή τη συνεργασία.