
Όπως δείχνει ο Zacharie Barrière, για τα ξενοδοχεία της Λωζάνης η Διάσκεψη της Εγγύς Ανατολής έφερε κίνδυνο και ανταμοιβή στον ίδιο βαθμό.
email: zacharie.barriere@unil.ch
Όταν ήρθε η ώρα να συζητηθούν οι τόποι διεξαγωγής της Διάσκεψης της Εγγύς Ανατολής στα μέσα Οκτωβρίου 1922, ο Λόρδος Curzon σημείωσε ότι η Λωζάνη απολάμβανε πολλά πλεονεκτήματα:
-Βρίσκεται στην απευθείας γραμμή του Orient Express προς την Κωνσταντινούπολη (η οποία δεν είναι η Γενεύη).
–Έχει εξαιρετική διαμονή σε ξενοδοχείο και καλό κλίμα ακόμη και το χειμώνα.
–Ήταν η έδρα της ειρηνευτικής διάσκεψης μεταξύ Τουρκίας και Ιταλίας το 1912.
–Η Κοινωνία των Εθνών μπορούσε να προμηθεύσει ένα μεγάλο και εκπαιδευμένο προσωπικό δακτυλογράφων, στενογράφων και μεταφραστών:
–Η κεντρική θέση της Λωζάνης θα επέτρεπε στους ξένους αντιπροσώπους να πηγαινοέρχονται με σχετική ευκολία. [1]
Η χωρητικότητα των ξενοδοχείων της Λωζάνης αποδείχθηκε σίγουρα πλεονέκτημα για διπλωμάτες όπως ο Curzon, καθώς και λομπίστες και άλλοι που προσελκύστηκαν στη διάσκεψη. Ενώ το Château d’Ouchy (επάνω) ήταν η επίσημη έδρα της διάσκεψης, το Beau-Rivage, το Beau-Séjour και το παλάτι της Λωζάνης φιλοξένησαν τις σχετικές συνόδους ολομέλειας, γκαλά και συνεντεύξεις τύπου αντίστοιχα.
Όπως σημείωσε ο ιστορικός Bertrand Müller, όταν επρόκειτο για την ανάθεση ξενοδοχείων αναγνωρίστηκε ότι οι εχθρικές αντιπροσωπείες δεν μπορούσαν να φιλοξενηθούν στην ίδια εγκατάσταση. Αυτό περιπλέχθηκε περαιτέρω από το γεγονός ότι ορισμένα έθνη (συμπεριλαμβανομένων των Βρετανών και των Τούρκων) στέγαζαν τις αντιπροσωπείες τους ως μπλοκ, ενώ άλλα (όπως οι Έλληνες και οι Βούλγαροι) τις διένειμαν σε διάφορα ξενοδοχεία, ταξινομημένα ανάλογα με την κατάταξή τους στην αντιπροσωπεία τους. [2]
Οι αντιπροσωπείες της Βρετανίας, της Αμερικής, της Ιταλίας και της Ρουμανίας έλαβαν το Beau-Rivage, της Βουλγαρίας, Ρωσίας και του Βασιλείου Σέρβων Κροατών και Σλοβένων τα Cecil, Savoy και Balmoral αντίστοιχα. Οι Τούρκοι, οι Γάλλοι και οι Ιάπωνες διέμεναν στο παλάτι της Λωζάνης, σε ασφαλή απόσταση από την ελληνική αντιπροσωπεία, απλωμένη στα ξενοδοχεία Savoy, Royal και Alexandra. Όπως δείχνουν τα αρχεία της Société des Hôteliers de Lausanne-Ouchy, μια νύχτα στο Beau-Rivage κόστιζε 320 CHF – το Balmoral μόλις 75 CHF.
«Τα αρχεία της αστυνομίας του Vaud μας επιτρέπουν να ανακατασκευάσουμε ορισμένες από τις ρυθμίσεις ασφαλείας, που συμφωνήθηκαν σε συναντήσεις μεταξύ διευθυντών ξενοδοχείων και αρχών.»
Οι κ.κ. Egli και Steiner, διευθυντές του Beau-Rivage και του παλατιού της Λωζάνης αντίστοιχα, ανέλαβαν να μεταδώσουν τις ώρες άφιξης των αντιπροσωπειών και να παράσχουν διευκολύνσεις σε ένα ειδικό απόσπασμα 63 αξιωματικών επιφορτισμένων με την προστασία συνεδριακών ξενοδοχείων – μεταξύ των οποίων και οι δύο πράκτορες που φωτογραφήθηκαν σταθμεύουν στην είσοδο του Château d’Ouchy (κάτω). Παρά τον αριθμό τους, αποδείχθηκαν ανίκανοι να αποτρέψουν τη διαβόητη δολοφονία ενός εκπροσώπου, του Ρώσου Vorovsky, που πυροβολήθηκε ενώ έτρωγε στο ξενοδοχείο Cecil. Υπήρξαν και άλλα, πιο ήσσονος σημασίας περιστατικά, όπως η επίθεση ενός άγγλου δημοσιογράφου ονόματι Jones σε ένα μέλος της ιταλικής αντιπροσωπείας, στο δωμάτιο του τελευταίου στο Beau-Rivage. [3]

Τα ξενοδοχεία ανταμείφθηκαν καλά για τις υπηρεσίες τους στη διπλωματία. Στην περίπτωση του Beau-Rivage, οι εισπράξεις για το πρώτο δεκαπενθήμερο του Ιανουαρίου 1923 (102.992 CHF) ήταν πάνω από 70% υψηλότερες από εκείνες για την ίδια περίοδο του προηγούμενου έτους. Ο ευγνώμων διευθυντής του ξενοδοχείου δώρισε 900 ελβετικά φράγκα στο φιλανθρωπικό ταμείο της αστυνομίας. Ωστόσο, όχι ότι όλα τα ξενοδοχεία επωφελήθηκαν εξίσου: παρά το ευτυχές όνομά του, το Hôtel de la Paix ήταν ένα από τα πολλά ξενοδοχεία που φαίνεται να ευημερούσαν λιγότερο.
Έναν αιώνα μετά, τα ξενοδοχεία της Λωζάνης συνεχίζουν να φιλοξενούν διπλωματικές συνομιλίες υψηλού προφίλ, συμπεριλαμβανομένων των ιρανικών συνομιλιών για τα πυρηνικά, που πραγματοποιήθηκαν στο παλάτι Beau-Rivage το 2015.
Μετάφραση από τα γαλλικά: Jonathan Conlin
Αυτό είναι το δεύτερο από μια σειρά blogposts που συνεισφέρουν φοιτητές του Πανεπιστημίου της Λωζάνης, αντλώντας από τα αστυνομικά αρχεία του καντονιού του Vaud και άλλα τοπικά αρχεία ως μέρος της μελέτης τους για την Παγκόσμια Ιστορία. Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με αυτήν την καινοτόμο παιδαγωγική απάντηση στην κατάσταση έκτακτης ανάγκης του Covid, κάντε κλικ εδώ. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τον Guillaume Beausire και τον Thomas David που κατέστησαν δυνατή αυτή τη συνεργασία.
Σημειώσεις
[1] Documents on British Foreign Policy 1919-1939, f.s., τόμος 18, Λονδίνο: HMSO, 1972, 188-190.
[2] Bertrand Müller, «Construire l’événement: Le Beau-Rivage Palace et la Conférence de Lausanne de 1922-1923» στο Nadja Maillard, ed., Beau-Rivage Palace. Histoire(s) (Paris: Infolio, 2009), σ. 116-128.
[3] Journal de surveillance de la police de sûreté, ACV S112 95, Archives cantonales vaudoises.
